Buenos Aires, de eerste dagen
Door: Aline
Blijf op de hoogte en volg Aline
26 Oktober 2013 | Argentinië, Buenos Aires
De eerste twee dagen Buenos Aires zitten er op.
De aankomst was goed, en het is vrij simpel om met een busje naar de stad te gaan vanaf het vliegveld EZE. Met de firma Manuel Tienda Leon ga je eerst met een grote bus naar een vast punt in de stad, en van daaruit word je weer in een auto gezet om voor je huis of hotel afgezet te worden. Je moet hier wel wat tijd voor uittrekken, dat dan weer wel. De dienstregeling is dat er genoeg passagiers moeten zijn. En dat allemaal voor slechts 95 pesos (die je kunt betalen met je pinpas of creditcard, best handig zo direct na aankomst).
Ik had van het logeeradres alleen de straat met huisnummer doorgekregen. Dus om 22:00 uur plaatselijke tijd, ongeveer 22 uur nadat ik was opgestaan, stond ik voor een deur met maar liefst 10 bellen zonder naam, alleen de letters A t/m I. En ik wist dus niet wélke bel.... Op de bel van de "portero" , de portier, werd niet gereageerd. Die werkt alleen overdag, zo bleek later. Wel herinnerde ik mij de foto's die me gestuurd waren en ééntje was met een uitzicht vanaf een balkon. En dat uitzicht was nogal hoog, dus ik besloot maar bij de hoogste bellen te beginnen met nachtelijk belletje drukken...
Bij de eerste was een vrouwenstem, maar ik verstond er weinig van en de deur ging ook niet open. Conclusie: volgende bel. Weer een vrouw, me voorgesteld en bzzzzzz de deur ging gelijk open.
Binnen kwam ik in een hal met een marmeren trap. Met 17 kg koffer naar boven.... Na een tijdje hoorde ik iemand vanaf helemaal bovenin roepen dat er ook een lift is. Ik had de deur in de hal niet herkend als zijnde een liftdeur. Het is echt nog zo'n ouderwetse lift met een gewone deur en dan een hekje.
Enfin, mijn tijdelijke huisgenoten zaten nog te wachten met het avondeten. De avondmaaltijd wordt zo rond half 10, 10 uur 's avonds geserveerd. We zitten met 4 studenten in huis, en de eigenaresse. Voertaal: spanglish.
Mijn eerste indrukken van de stad: groot, grijs en druk.
Oud en barok staan zij aan zij met nieuw en modern.
De Avenida de 9 de Julio is een 18-baans verkeersader door de stad. Het is als een savanne: overal zebrapaden en het verkeer dat er als een kudde op hol geslagen gnoes overheen dendert.
Mijn oriëntatie is compleet de andere kant op. Wat voor mijn gevoel naar het noorden is, is hier zuid, en andersom. Onbewust oriënteer je je toch op de stand van de zon, en ja, die schijnt hier op het zuidelijk halfrond in het noorden.
De aankomst was goed, en het is vrij simpel om met een busje naar de stad te gaan vanaf het vliegveld EZE. Met de firma Manuel Tienda Leon ga je eerst met een grote bus naar een vast punt in de stad, en van daaruit word je weer in een auto gezet om voor je huis of hotel afgezet te worden. Je moet hier wel wat tijd voor uittrekken, dat dan weer wel. De dienstregeling is dat er genoeg passagiers moeten zijn. En dat allemaal voor slechts 95 pesos (die je kunt betalen met je pinpas of creditcard, best handig zo direct na aankomst).
Ik had van het logeeradres alleen de straat met huisnummer doorgekregen. Dus om 22:00 uur plaatselijke tijd, ongeveer 22 uur nadat ik was opgestaan, stond ik voor een deur met maar liefst 10 bellen zonder naam, alleen de letters A t/m I. En ik wist dus niet wélke bel.... Op de bel van de "portero" , de portier, werd niet gereageerd. Die werkt alleen overdag, zo bleek later. Wel herinnerde ik mij de foto's die me gestuurd waren en ééntje was met een uitzicht vanaf een balkon. En dat uitzicht was nogal hoog, dus ik besloot maar bij de hoogste bellen te beginnen met nachtelijk belletje drukken...
Bij de eerste was een vrouwenstem, maar ik verstond er weinig van en de deur ging ook niet open. Conclusie: volgende bel. Weer een vrouw, me voorgesteld en bzzzzzz de deur ging gelijk open.
Binnen kwam ik in een hal met een marmeren trap. Met 17 kg koffer naar boven.... Na een tijdje hoorde ik iemand vanaf helemaal bovenin roepen dat er ook een lift is. Ik had de deur in de hal niet herkend als zijnde een liftdeur. Het is echt nog zo'n ouderwetse lift met een gewone deur en dan een hekje.
Enfin, mijn tijdelijke huisgenoten zaten nog te wachten met het avondeten. De avondmaaltijd wordt zo rond half 10, 10 uur 's avonds geserveerd. We zitten met 4 studenten in huis, en de eigenaresse. Voertaal: spanglish.
Mijn eerste indrukken van de stad: groot, grijs en druk.
Oud en barok staan zij aan zij met nieuw en modern.
De Avenida de 9 de Julio is een 18-baans verkeersader door de stad. Het is als een savanne: overal zebrapaden en het verkeer dat er als een kudde op hol geslagen gnoes overheen dendert.
Mijn oriëntatie is compleet de andere kant op. Wat voor mijn gevoel naar het noorden is, is hier zuid, en andersom. Onbewust oriënteer je je toch op de stand van de zon, en ja, die schijnt hier op het zuidelijk halfrond in het noorden.
-
26 Oktober 2013 - 08:12
El Jefe:
Hoi Aline,
Leuk om te lezen. groetjes
Gerard -
26 Oktober 2013 - 08:55
Angelique:
Hoi wereldreizigster,
Fijn dat je reis goed is verlopen. Ik heb aan je gedacht woensdag. Leuk dat er nog meer studenten in huis zijn. Heb je toch de goede keuze gemaakt -
26 Oktober 2013 - 10:25
Wim Nienhuis :
Hola Argeline
Gracias por tu cronica de viaje .Emocionante y aventurado para una chica sola.
Pero tambien interessante divertido y enriqueciendo la vida.
Disfruta tu vacaciones mas y ya lo sabes " ANDA CON CIEN OJOS "
Wim
-
26 Oktober 2013 - 11:55
Bertha:
Hallo Aline,
Je bent goed aangekomen lees ik, ik hoop dat je leuke medestudenten hebt.
Je hebt Hem nog niet gezien?
Veel plezier en leer ze.
groetjes Bertha -
26 Oktober 2013 - 15:16
Anna Bouman:
Hola aline!
Qué bueno! Que te disfrutes y mucha suerte con estudiar español
Saludos, Anna -
27 Oktober 2013 - 01:21
Aline:
Hola! Dank jullie voor de reacties.
Ik heb inderdaad 100 ogen nodig bij het oversteken van de weg :-)
De medestudenten zijn een man uit Canada, een meisje uit Zwitserland en een jongen uit San Diego. We gaan allemaal naar een andere taalschool.
En ja ik heb de afgelopen 2 dagen een persoonlijke gids gehad die me probeerde wegwijs te maken in de chaos van de stad.
En ik blijf toch echt wel Cubaline.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
