Varadero en Trinidad

Hallo allemaal
Eindelijk even tijd om wat te schrijven, maar de tijd vliegt
Het is hier bloed en bloedheet. Een programma op internet gezien over de noodzaak van een ventilator, nou, die noodzaak heb ik nu aan den lijve ondervonden. Madre mía qué calor. En dan ook nog lekker met dikke stortbuien en onweer.
De vlucht met Arke was prima. Heb nog wel een anekdote voor de collega´s, dus help me onthouden!
Varadero is echt een badplaats, veel strand, veel grote hotels. Prima hotel. Aardige mensen, en de vrienden uit Trinidad hebben me elke dag gebeld, dus langer dan 1,5 dag hield ik het niet uit in Varadero.

Met de Viazul naar Trinidad, een reis van ongeveer 6 uur. Zuleny wachtte me op, en in de regen naar het huis gelopen. Ze was wel verbaasd dat mensen je zoveel aanspreken, zij kan rustig over straat lopen, ik niet.
Haar huis gezien, en die van haar ouders. Die is op een plek waar toeristen normaal geproken niet komen. Laat ik het daar maar op houden.
Voor haar vader was het een complete verrassing dat ik er was, erg leuk! Zule had verteld dat vandaag de directrice van haar werk op bezoek kwam.
Nee, dropjes vinden ze niet lekker, en dan waren het nog wel de kokindjes. Chocola, daar doen ze een moord voor, bij wijze van spreke dan.
De zaterdag vooral doorgebracht met andere bekenden bezoeken. Overal blije gezichten, en verraste gezichten. Erg leuk, veel te praten.

Ook op straat word ik herkend door diverse taxichauffeurs met wie ik in januari heb staan praten.

Zondag met Zuleny naar Playa Boca, een strand voor vooral cubanen, zij hebben daar voor een week een huis gehuurd, aan het strand. Het ziet er in het weekend letterlijk zwart van de mensen. De bedoeling bleek dat ik er zou blijven slapen, gezellig met de hele familie inclusief oma in één bed. Daar had ik nou net niet op gerekend, en ben ´saonds met de taxi terug gegaan. Overdag struikel je over de taxi´s, maar als je er eentje nodig hebt....
Toevallig was dit ook weer een chauffeur die ik nog kende van januari, en hij herkende mij ook, wist zelfs nog dat het bij de excursie was met de zwitser en 2 denen.

De kinderen hier hebben geen luiers om, ze laten het gewoon lopen. Met een beetje mazzel staan ze stil en kijken ze met enige verbazing naar de plas die tussen hun voetjes terecht komt, en met nog meer mazzel lopen ze er daarna er niet doorheen. Zo ook het zoontje van Zuleny, 1,5 jaar oud. Af en toe blijft hij ook staan en valt er wat anders naar beneden. Jaja, wat ze leren is pi'pi en pu'pu. Een dweil en een emmer water erover, en hopzake, de rest droogt wel weer.

Maandag de volgende ontmoeting, en onder andere een stuk door een wijk van Trinidad gelopen waar normaal gesproken ook geen toeristen komen. Wat een armoede!!! Gelukkig liep ik naast een Cubaan en kon ik er dus veilig doorheen. De tijd lijkt stilgestaan. De kinderen spelen knikkertje op straat, tussen de kinderkopjes en de keien. Een aantal straten zijn zowiezo ruínes vanwege de regen. Het knikkeren bestaat uit de knikkers weggooien en dan terug zien te vinden tussen de keien.

Gisteren een dag strand. Factor 30 en in de schaduw zijn noodzakelijk.
Een goede anti'mug ook, deet, is erg noodzakelijk. Die beesten hebben het kennelijk erg voorzien op blank vlees. Ik zit er onder! Bij de lokale apotheek voor 5 CUP, de lokale pesos, een soort azaron gehaald.

Tja, en gistermiddag en avond de echte tropische donderbuien mogen beleven. De straten veranderden in rivieren, je loopt tot je enkels in het water. Valt nog mee, een maand geleden liep je tot halverwege je kuiten in het water. Wellicht genoeg inspiratie voor het volgende hoofdstuk van de spaanse les, la historia de nosotros. De naderende storm is nog steeds niet afgeschreven, en het kan hier behoorlijk spoken heb ik nu gemerkt. Voor het eerst dat het ´s avonds fris was, voor de rest zweet je als een otter, zelfs als je niks doet. Alleen als je voor een ventilator zit is het uit te houden. Bijna iedereen loopt hier dan ook met een lapje in zijn of haar hand om het zweet af te vegen. Is dweilen met de kraan open.

En nu snel afsluiten en op weg naar de guagua naar Boca voor weer een cubaanse familiedag.
Ik denk dat ik nog 5 dagen in Trinidad blijf, en daarna richting Havana met mijn copiloot. Al dan niet met een omweg.

Adiosss